Genèse 21.19
Vulgate

Naissance d’Isaac et départ d’Ismaël

¹ visitavit autem Dominus Sarram sicut promiserat et implevit quae locutus est
² concepitque et peperit filium in senectute sua tempore quo praedixerat ei Deus
³ vocavitque Abraham nomen filii sui quem genuit ei Sarra Isaac
⁴ et circumcidit eum octavo die sicut praeceperat ei Deus
⁵ cum centum esset annorum hac quippe aetate patris natus est Isaac
⁶ dixitque Sarra risum fecit mihi Deus quicumque audierit conridebit mihi
⁷ rursumque ait quis auditurum crederet Abraham quod Sarra lactaret filium quem peperit ei iam seni
⁸ crevit igitur puer et ablactatus est fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius
⁹ cumque vidisset Sarra filium Agar Aegyptiae ludentem dixit ad Abraham
¹⁰ eice ancillam hanc et filium eius non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac
¹¹ dure accepit hoc Abraham pro filio suo
¹² cui dixit Deus non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua omnia quae dixerit tibi Sarra audi vocem eius quia in Isaac vocabitur tibi semen
¹³ sed et filium ancillae faciam in gentem magnam quia semen tuum est
¹⁴ surrexit itaque Abraham mane et tollens panem et utrem aquae inposuit scapulae eius tradiditque puerum et dimisit eam quae cum abisset errabat in solitudine Bersabee
¹⁵ cumque consumpta esset aqua in utre abiecit puerum subter unam arborum quae ibi erant
¹⁶ et abiit seditque e regione procul quantum potest arcus iacere dixit enim non videbo morientem puerum et sedens contra levavit vocem suam et flevit
¹⁷ exaudivit autem Deus vocem pueri vocavitque angelus Domini Agar de caelo dicens quid agis Agar noli timere exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est
¹⁸ surge tolle puerum et tene manum illius quia in gentem magnam faciam eum
¹⁹ aperuitque oculos eius Deus quae videns puteum aquae abiit et implevit utrem deditque puero bibere
²⁰ et fuit cum eo qui crevit et moratus est in solitudine et factus est iuvenis sagittarius
²¹ habitavitque in deserto Pharan et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti

Abraham à Beer-Shéba

²² eodem tempore dixit Abimelech et Fichol princeps exercitus eius ad Abraham Deus tecum est in universis quae agis
²³ iura ergo per Dominum ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae sed iuxta misericordiam quam feci tibi facies mihi et terrae in qua versatus es advena
²⁴ dixitque Abraham ego iurabo
²⁵ et increpavit Abimelech propter puteum aquae quem vi abstulerant servi illius
²⁶ respondit Abimelech nescivi quis fecerit hanc rem sed et tu non indicasti mihi et ego non audivi praeter hodie
²⁷ tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech percusseruntque ambo foedus
²⁸ et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum
²⁹ cui dixit Abimelech quid sibi volunt septem agnae istae quas stare fecisti seorsum
³⁰ at ille septem inquit agnas accipies de manu mea ut sint in testimonium mihi quoniam ego fodi puteum istum
³¹ idcirco vocatus est locus ille Bersabee quia ibi uterque iuraverunt
³² et inierunt foedus pro puteo Iuramenti
³³ surrexit autem Abimelech et Fichol princeps militiae eius reversique sunt in terram Palestinorum Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini Dei aeterni
³⁴ et fuit colonus terrae Philisthinorum diebus multis