Job 29.5
Vulgate

¹ addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
² quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me
³ quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris
⁴ sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo
⁵ quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei
⁶ quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei
⁷ quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi
⁸ videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant
⁹ principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo
¹⁰ vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat
¹¹ auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi
¹² quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor
¹³ benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum
¹⁴ iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo
¹⁵ oculus fui caeco et pes claudo
¹⁶ pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam
¹⁷ conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam
¹⁸ dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies
¹⁹ radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea
²⁰ gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur
²¹ qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum
²² verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum
²³ expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum
²⁴ si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram
²⁵ si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator