Job 16.22
Vulgate

Intervention n° 5 de Job

¹ respondens autem Iob dixit
² audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
³ numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
⁴ poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos
⁵ roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
⁶ sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
⁷ nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
⁸ rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
⁹ collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
¹⁰ aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
¹¹ conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
¹² ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
¹³ circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
¹⁴ concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
¹⁵ saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
¹⁶ facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
¹⁷ haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
¹⁸ terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
¹⁹ ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
²⁰ verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
²¹ atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
²² ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo