Job 37.9
Vulgate

¹ super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
² audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
³ subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
⁴ post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
⁵ tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
⁶ qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
⁷ qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
⁸ ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
⁹ ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
¹⁰ flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
¹¹ frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
¹² quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
¹³ sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
¹⁴ ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
¹⁵ numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
¹⁶ numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
¹⁷ nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
¹⁸ tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
¹⁹ ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
²⁰ quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
²¹ at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
²² ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
²³ digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
²⁴ ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes