Job 11.17
Vulgate

Intervention n° 1 de Tsophar

¹ respondens autem Sophar Naamathites dixit
² numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
³ tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
⁴ dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
⁵ atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
⁶ ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
⁷ forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
⁸ excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces
⁹ longior terrae mensura eius et latior mari
¹⁰ si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
¹¹ ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
¹² vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
¹³ tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
¹⁴ si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
¹⁵ tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
¹⁶ miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
¹⁷ et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
¹⁸ et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
¹⁹ requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
²⁰ oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae