Daniel 7.21
Vulgate

Visions de Daniel

Vision des quatre bêtes

¹ Anno primo Baltassar, regis Babylonis, Daniel somnium vidit; visio autem capitis ejus in cubili suo; et somnium scribens brevi sermone comprehendit, summatimque perstringens, ait:
² Videbam in visione mea nocte: et ecce quatuor venti caeli pugnabant in mari magno,
³ et quatuor bestiae grandes ascendebant de mari diversae inter se.
⁴ Prima quasi leaena, et alas habebat aquilae; aspiciebam donec evulsae sunt aliae ejus; et sublata est de terra, et super pedes quasi homo stetit, et cor hominis datum est ei.
⁵ Et ecce bestia alia similis urso in parte stetit; et tres ordines erant in ore ejus, et in dentibus ejus, et sic dicebant ei: Surge, comede carnes plurimas.
⁶ Post haec aspiciebam, et ecce alia quasi pardus; et alas habebat quasi avis, quatuor super se; et quatuor capita erant in bestia, et potestas data est ei.
⁷ Post haec aspiciebam in visione noctis, et ecce bestia quarta terribilis, atque mirabilis, et fortis nimis; dentes ferreos habebat magnos, comedens atque comminuens. et reliqua pedibus suis conculcans; dissimilis autem erat ceteris bestiis quas videram ante eam, et habebat cornua decem.
⁸ Considerabam cornua, et ecce cornu aliud parvulum ortum est de medio eorum; et tria de cornibus primis evulsa sunt a facie ejus; et ecce oculi, quasi oculi hominis, erant in cornu isto, et os loquens ingentia.
⁹ Aspiciebam donec throni positi sunt, et antiquus dierum sedit. Vestimentum ejus candidum quasi nix, et capilli capitis ejus quasi lana munda; thronus ejus flammae ignis, rotae ejus ignis accensus.
¹⁰ Fluvius igneus rapidusque egrediebatur a facie ejus; millia millium ministrabant ei, et decies millies centena millia assistebant ei. Judicium sedit, et libri aperti sunt.
¹¹ Aspiciebam propter vocem sermonum grandium quos cornu illud loquebatur; et vidi quoniam interfecta esset bestia, et perisset corpus ejus, et traditum esset ad comburendum igni;
¹² aliarum quoque bestiarum ablata esset potestas, et tempora vitae constituta essent eis risque ad tempus et tempus.
¹³ Aspiciebam ergo in visione noctis, et ecce cum nubibus caeli quasi Filius hominis veniebat, et usque ad antiquum dierum pervenit. Et in conspectu ejus obtulerunt eum;
¹⁴ et dedit ei potestatem, et honorem, et regnum; et omnes populi, tribus, et linguae ipsi servient: potestas ejus. potestas aeterna, quae non auferetur, et regnum ejus, quod non corrumpetur.
¹⁵ Horruit spiritus meus; ego Daniel territus sum in his, et visiones capitis mei conturbaverunt me.
¹⁶ Accessi ad unum de assistentibus, et veritatem quaerebam ab eo de omnibus his. Qui dixit mihi interpretationem sermonum, et docuit me.
¹⁷ Hae quatuor bestiae magnae quatuor sunt regna quae consurgent de terra.
¹⁸ Suscipient autem regnum sancti Dei altissimi, et obtinebunt regnum usque in saeculum, et saeculum saeculorum.
¹⁹ Post hoc volui diligenter discere de bestia quarta, quae erat dissimilis valde ab omnibus, et terribilis nimis: dentes et ungues ejus ferrei; comedebat, et comminuebat, et reliqua pedibus suis conculcabat;
²⁰ et de cornibus decem quae habebat in capite, et de alio, quod ortum fuerat, ante quod ceciderant tria cornua; et de cornu illo, quod habebat oculos, et os loquens grandia; et majus erat ceteris.
²¹ Aspiciebam, et ecce cornu illud faciebat bellum adversus sanctos, et praevalebat eis,
²² donec venit antiquus dierum, et judicium dedit sanctis Excelsi; et tempus advenit, et regnum obtinuerunt sancti.
²³ Et sic ait: Bestia quarta, regnum quartum erit in terra, quod majus erit omnibus regnis; et devorabit universam terram, et conculcabit, et comminuet eam.
²⁴ Porro cornua decem ipsius regni, decem reges erunt; et alius consurget post eos, et ipse potentior erit prioribus, et tres reges humiliabit.
²⁵ Et sermones contra Excelsum loquetur, et sanctos Altissimi conteret, et putabit quod possit mutare tempora, et leges; et tradentur in manu ejus usque ad tempus, et tempora, et dimidium temporis.
²⁶ Et judicium sedebit, ut auferatur potentia, et conteratur, et dispereat usque in finem;
²⁷ regnum autem, et potestas, et magnitudo regni, quae est subter omne caelum, detur populo sanctorum Altissimi: cujus regnum, regnum sempiternum est, et omnes reges servient ei, et obedient.
²⁸ Hucusque finis verbi. Ego Daniel multum cogitationibus meis conturbabar, et facies mea mutata est in me; verbum autem in corde meo conservavi.