Genèse 16.14
Vulgate

Naissance d’Ismaël

¹ igitur Sarai uxor Abram non genuerat liberos sed habens ancillam aegyptiam nomine Agar
² dixit marito suo ecce conclusit me Dominus ne parerem ingredere ad ancillam meam si forte saltem ex illa suscipiam filios cumque ille adquiesceret deprecanti
³ tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan et dedit eam viro suo uxorem
⁴ qui ingressus est ad eam at illa concepisse se videns despexit dominam suam
⁵ dixitque Sarai ad Abram inique agis contra me ego dedi ancillam meam in sinum tuum quae videns quod conceperit despectui me habet iudicet Dominus inter me et te
⁶ cui respondens Abram ecce ait ancilla tua in manu tua est utere ea ut libet adfligente igitur eam Sarai fugam iniit
⁷ cumque invenisset illam angelus Domini iuxta fontem aquae in solitudine qui est in via Sur
⁸ dixit ad eam Agar ancilla Sarai unde venis et quo vadis quae respondit a facie Sarai dominae meae ego fugio
⁹ dixitque ei angelus Domini revertere ad dominam tuam et humiliare sub manibus ipsius
¹⁰ et rursum multiplicans inquit multiplicabo semen tuum et non numerabitur prae multitudine
¹¹ ac deinceps ecce ait concepisti et paries filium vocabisque nomen eius Ismahel eo quod audierit Dominus adflictionem tuam
¹² hic erit ferus homo manus eius contra omnes et manus omnium contra eum et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula
¹³ vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam Tu Deus qui vidisti me dixit enim profecto hic vidi posteriora videntis me
¹⁴ propterea appellavit puteum illum puteum Viventis et videntis me ipse est inter Cades et Barad
¹⁵ peperitque Abrae filium qui vocavit nomen eius Ismahel
¹⁶ octoginta et sex annorum erat quando peperit ei Agar Ismahelem