Deutéronome 8.4
Vulgate

Terre promise et reconnaissance

¹ omne mandatum quod ego praecipio tibi hodie cave diligenter ut facias ut possitis vivere et multiplicemini ingressique possideatis terram pro qua iuravit Dominus patribus vestris
² et recordaberis cuncti itineris per quod adduxit te Dominus Deus tuus quadraginta annis per desertum ut adfligeret te atque temptaret et nota fierent quae in tuo animo versabantur utrum custodires mandata illius an non
³ adflixit te penuria et dedit tibi cibum manna quem ignorabas tu et patres tui ut ostenderet tibi quod non in solo pane vivat homo sed in omni verbo quod egreditur ex ore Domini
⁴ vestimentum tuum quo operiebaris nequaquam vetustate defecit et pes tuus non est subtritus en quadragesimus annus est
⁵ ut recogites in corde tuo quia sicut erudit homo filium suum sic Dominus Deus tuus erudivit te
⁶ ut custodias mandata Domini Dei tui et ambules in viis eius et timeas eum
⁷ Dominus enim Deus tuus introducet te in terram bonam terram rivorum aquarumque et fontium in cuius campis et montibus erumpunt fluviorum abyssi
⁸ terram frumenti hordei vinearum in qua ficus et mala granata et oliveta nascuntur terram olei ac mellis
⁹ ubi absque ulla penuria comedes panem tuum et rerum omnium abundantia perfrueris cuius lapides ferrum sunt et de montibus eius aeris metalla fodiuntur
¹⁰ ut cum comederis et satiatus fueris benedicas Domino Deo tuo pro terra optima quam dedit tibi
¹¹ observa et cave nequando obliviscaris Domini Dei tui et neglegas mandata eius atque iudicia et caerimonias quas ego praecipio tibi hodie
¹² ne postquam comederis et satiatus domos pulchras aedificaveris et habitaveris in eis
¹³ habuerisque armenta et ovium greges argenti et auri cunctarumque rerum copiam
¹⁴ elevetur cor tuum et non reminiscaris Domini Dei tui qui eduxit te de terra Aegypti de domo servitutis
¹⁵ et ductor tuus fuit in solitudine magna atque terribili in qua erat serpens flatu adurens et scorpio ac dipsas et nullae omnino aquae qui eduxit rivos de petra durissima
¹⁶ et cibavit te manna in solitudine quod nescierunt patres tui et postquam adflixit ac probavit ad extremum misertus est tui
¹⁷ ne diceres in corde tuo fortitudo mea et robur manus meae haec mihi omnia praestiterunt
¹⁸ sed recorderis Domini Dei tui quod ipse tibi vires praebuerit ut impleret pactum suum super quo iuravit patribus tuis sicut praesens indicat dies
¹⁹ sin autem oblitus Domini Dei tui secutus fueris alienos deos coluerisque illos et adoraveris ecce nunc praedico tibi quod omnino dispereas
²⁰ sicut gentes quas delevit Dominus in introitu tuo ita et vos peribitis si inoboedientes fueritis voci Domini Dei vestri